TARİHTE Yaradan tarafından ilk sevilmeyen varlık şeytan olmuştur. Çünkü kendini beğenmiş, insanlık alemini küçük görmüştür. Tevazudan uzak insan şeytana yakınlaşır. Ve toplum tarafından en sevilmeyen insanlar kibirli olanlardır. Hatta bir alim 'günahkar olanları her daim misafir ederiz lakin kibirli olanlar bizden uzak olsun' demiştir.

Tevazu sahibi insanlar sevilir. Kapılar onlara açılır. İşleri hep rast gider. Tökezlediklerinde yardım edenleri çok olur. Sevindiklerinde mutluluklarını paylaşanlar olur.  Ancak kendini beğenmiş kişileri her daim kaotik kasvetli bir hayat bekler. Tevazu ile gönüllere ulaşanlar itibar görür. İnsan vefalı olduğu kadar sevilir. Tevazulu olduğu kadar gönüllerde yer bulur.

Her tohum içinde ağaç olma potansiyeli taşır.

Lakin bu seviyeye ulaşabilmesi için öncelikle toprak ve su ile buluşup kabuğundan kurtulması ve böylelikle de filiz verip yeşermesi gerekir. İnsan da tevazu toprağına ve su gibi saf bir kalbe sahip olmadan filiz verip kendini ve alemi güzelleştirecek makama erişemeyecektir.

Velhasıl ne kadar kibirli yani şeytanlaşmış insan varsa, Allah cümlesini birbirine düşürsün. Başka türlü bu toplum temizlenmez. Bununla birlikte ne kadar mütevazi insan varsa, Allah hep onların karşısına güzel insanlar çıkarsın.