Bu dünyada her şeyden daha önemli iki büyük dostumuz vardır; bizleri yaratan Allah ve bu hayatı yaşarken O'nu bulmamızı, bilmemizi sağlayacak olan kalbimizdir. Dost sözcüğünün manasını, Türk Dil Kurumu sevilen ve güvenilen olarak açıklamaktadır. Bu dünyada en çok sevilmeyi ve güvenilmeyi hak eden, Alemlerin Rabbidir. Gönlümüzde O varsa, hayatın tadı var. O'ndan uzak her şeyin sonu ise efkara dönüşecektir.

'Modern çağ neden kaygılarımızı artırdı?' sorusunu daima analiz etmemiz gerekir. Teknolojik gelişmeler, insanın yalnızlığına çözüm üretemediğine göre, öyleyse kim kazandı? Kalp mi yoksa nefis mi? Hangisi öne çıkıyor ve gündemimizi daha fazla meşgul ediyor? Gönül alemini güzelleştirme derdi olanların arayışının, Kainatın Sahibindeki karşılığı kulunun haline bir anlam katmaktır. Çünkü hayatın anlamını ve yaşamanın gayesini bilenler, aldığı nefese dahi şükredeceklerdir.

Dünya yolculuğuna, maddiyat biriktirmekten ziyade Yaradanın rızasını kazanma olarak görebilenler 'Kim kazandı?' sorusunun cevabını daha net vermiş olacaktır. Aksi takdirde kendini başkasıyla kıyaslamaktan ibaret olan dünya tutkusu, insanları aldatmaya devam edecektir. Hakikatte ise ömür, gönül genişliği varsa yaşamanın lezzetini bulacaktır.

Elbette kimseye muhtaç olmamak için çalışmalı ve rızkımızı kazanmalıyız. Ancak dünyevi rızkının peşinde koşarken insan, gönlünü de manevi azıklardan mahrum etmemeli. Dünya ehli beş yıldızlı otellerde kalmayı marifet sanırken, gönül ehli ise bir köy evinde dahi gökyüzündeki yıldızları var edenin mana alemindeki yansıması ile keyfiyet bulur. Her şey dahil konseptli bir konaklama tesisinde, neredeyse tüm yiyeceklerin tadına bakmak isteyen bir kişi, maneviyatta ruhunun gıdasını verecek türlü türlü güzel hallerden neden mahrum kalsın ki? İşte bu yüzden 'Kim kazandı?' meselesi, gönül muhasebesi ile çözümlenecektir.