Yorgunsun, çünkü ruhunu dinlendirmiyorsun. Ruhunu dinlendirmenin en kolay yolu, gönül ehlini dinlemekten geçiyor. Nasıl ki bedensel hastalıklardan korunmak için, hekimlere ihtiyaç duyarız; aynı şekilde gönül darlığından kurtulmak için de kalbi güzel dostlara yönelmemiz gerekiyor.

Yorulmuşluğumuzun sebebini, Yaradandan ayrı kalışımızda aramadan; hangi mal, mülk, makam, madde kalbimizi yumuşatıp huzur verebilir ki? Allah kalbimizi korusun, gerisi güzelleşecektir.

Ve insan gün gelir anlar yüreğinin hâlinden, ancak kendisini yaratan anlar. O'ndan uzak kalmış bir kalpteki yalnızlık hissini, tüm dünya bir araya gelse dolduramaz. Tazeliğini kaybetmeyen bir gönülle bu hayatta var olabilmek isteyenler, Yaradana yakınlaşma derdine düşer. O'nun yolunda arayışta olan acziyetini ve dünyanın fâniliğini anlar. Tutkularının peşinde koşan ise O'ndan mahrum, kaygılara mahkum; durgun, yorgun ve mahzun yaşar.

Kalbi yorgunluk, ruhsal durgunluk ile gelişir. Huzursuzluğun tedavisi, şu kainatı yaratanın huzurunda olduğumuzun farkına varmaktan geçer. Allah, gönlümüzü kendisiyle hoş eylesin...