İnsanoğlu cemiyet halinde yaşıyor. Bu gün cemiyet yerine “toplum” diyoruz. İnsan için toplum halinde yaşamanın kuralları vardır. Huzurlu bir toplum eğitimli, diplomalı değil, fertlerden oluşur. Bu fertler toplu yaşamanın şartlarına uyum sağlarsa birlik, beraberlik, güzellik olur. “İnsan” problem olursa toplum huzursuz olur.

İnsan toplumun temel taşıdır. Huzursuzluk varsa sebebi yine insandır. Huzurlu toplumları huzurlu, eğitimli güzel insanlar oluşturur. Suçlar, kavgalar insanî değerlerle donatamadığımız insanların eseridir. Cemiyetteki huzur ve güveni sadece kanunlarla sağlayamazsınız. Elbette ki kanunlar olacak. Bunların da çoğu zaten ihtiyaçtan ortaya çıkar. Lakin bize lazım olan önce ahlakî ve insanî değerlerdir. Suç oranlarının arttığı toplumlar ahlakî değerleri yozlaşan toplumlardır. Bazıları aç adam suç işler, diyor. Ama adamın açlığından da yine o toplum sorumlu.

Komşusu açken tok yatan bizden değildi. Bir takım suçlarda gözü doymayan, ha ram helal tanımayan insanın hırsı, tamahı, kanaatsizliği, şükürsüzlüğü; terbiye görmemiş azgın nefsi; hepsi benim olsun diyen bencilliği, hasetçiliği, çekememezliği, bencilliği, çekememezliği, hasetçiliği, kıskançlığı; sabır bilmeyen öfkesi, kini; iyilik tanımayan nankörlüğü; saygı bilmeyen cehaleti rol oynamaktadır. Hırsızlık, kapkaç, soygun, cinayet, tecavüz yozlaşan insanların işidir.

Huzur mu istiyoruz, önce ahlak ve maneviyat. Güven mi istiyoruz, önce ahlak ve maneviyat. Saygı mı istiyoruz, önce ahlak ve maneviyat... Yunus Emre’nin dediği gibi “illa edep, illa edep.” Yani terbiye. Geçmişte tekkeler, tasavvuf erbabı toplumun ahlakı üzerinde çok etkili olmuşlar, cemiyete hizmet etmişler. Şikayetlerimizden kurtulmak istiyorsak yatırımı insanî değerlerin yerleştirilmesi ne yapacağız. İnsanları düzeltmemiz için;

1. İlk önce kendimizi düzelteceğiz. “Çocuklarınızı terbiye etmeye çalışmayın. Zira size benzeyeceklerdir. Kendinizi terbiye edin, yeter.” 

2. Aile (anne baba aile içi büyükler), okul (öğretmen, idareci), imam, vâiz (din görevlileri) olarak üstümüze düşen eğitici, bilgilendirici görevi yapacağız. Hepsinden önemlisi bu değerleri önce biz yaşayacağız. Doğruluğu, yalan söylememeyi, sözünde durmayı, ahde vefayı, merhameti, şefkati, sevmeyi, sabrı, cömertliği, yardım etmeyi, saygıyı, adaleti nezaketi, güzel konuşma ve davranışı bizde görecek karşımızdaki.

Sözün özü önce eğitim. Eğitimini ihmal ettiğimiz insanların bedelini devlet ve millet olarak ağır ödüyoruz. Suç işleyen, cezaevlerini dolduran bu insanlar bizim toprağımızda yetişti, bizim soframızda yedi içti, okullarımızda okudu.

Toplumumuzun bir yarasına parmak basmak istedim. Meramım bu. Güzelliklerimiz çoğalsın. Huzurlu, güvenli bir diyar olalım. Mutlu yarınlar temennisiyle.