Atalarımız tebdil-i mekanda ferahlık vardır, demiş. Tebdil-i mekan, mekan değiştirme yer değiştirmedir. İnsan aynı yerde dura dura sıkılır, bunalır. Bunun çaresi kısa da olsa küçük geziler yapmaktır. En azından piknik gezileri. Bu bütün işler için de geçerlidir: aynı işi yapa yapa, aynı yüzleri göre göre, aynı yerde uzun yıllar görevde buluna buluna usanırız. Heyecanımızı bir şekilde yenilememiz gerekiyor. Seyahatler bunun için büyük önem arz ediyor.  Hanımlar evde bunalınca " her gün aynı iş, yap yap bitmiyor." derlerler. Yani dön baba dön oyunu. Haklıdırlar. Çare, kısa da olsa tebdili mekan.

Seyahatler değişik yerler görmeye, değişik dostlar edinmeye, dostlukları sevgiyi pekiştirmeye vesile oluyor. On günlük bir sıla seyahatim oldu. Dün bu geziyi tamamlayarak Düzce'ye döndük. Dünkü geri dönüş yolu üzerinde Safranbolu, Karabük vardı. Safranbolu da liseden sınıf arkadaşım değerli kardeşim Mehmet Es'i ziyaret ettik. Cumayı beraber kıldık. İkramlarda bulundu. Öğrencilik yıllarını, arkadaşlarımızı, öğretmenlerimizi, hatıralarımızı yad ederek geçmişi yeniden yaşadık.

Bu arada Düzce İHL' de okumuş olan Mehmet D. ile de cuma namazında bir olduk. Her iki kardeşimizi buradan sevgi ile selamlıyorum. Sonra Karabük'e geçtik. Karabük Müftülüğü’nde hac ve umre işlerini yürüten yine Düzce İHL mezunu Orhan Bostancı kardeşimizi ziyaret ettik. Bu ziyaretlerden son derece zevk aldım.

Bu günün küçükleri yarının büyükleri, derler ya. İşte onu yaşadık. Dünün belki değer vermediğimiz gençlerinin neleri kolaylıkla başardıklarını gördük, sorumluluklarını gördük. Bizlere öğretmenleri olarak gösterdikleri ilgiyi, güler yüzü, sevgi ve saygıyı gördük. Öğretmenliğin bir kez daha hazzını yaşadık, değerini anladık. Bu hazzı bize yaşatan elimizin değdiği bütün gençlerimizi hürmetle selamlıyorum.

İkindiyi lise öğrencilik yıllarında zaman zaman namaz kıldığım Yenişehir Camiinde eda ettik. Ardından öğrencisi olmakla övündüğüm, mezunu olduğum DÇ Lisesi'ni dıştan da olsa dolanarak rotamız Düzce'ye çevirdik. Okuduğunuz okullar, dersini dinlediğiniz öğretmenler yetişmeniz için gerçekten önemli. Bunu biz sonraları idrak ettik. Karabük DÇ Lisesi 60'lı yıllarda ülkenin sayılı liselerindendi. Kısa da olsa sıla- i rahimin, akraba ziyaretlerinin, dost arkadaş ziyaretlerinin önemini onu "yaşarken" anlıyorsunuz.

Anlayacağınız geziler sadece etrafı seyretmek değil, denize girmek değil, dağ havası almak değil biraz da ziyaretlerde bulunmakmış.

Seyahatlerimiz hayırlara vesile olsun.