HER 8 Mart’ta minik çiçeklerle, ufak jestlerle kutladığımız Kadınlar Günü, yüzlerimizde küçük tebessümler bıraksa da, bana kalırsa artık tamamen formaliteye dönmüş durumda. Kadınlar için daha somut adımların atıldığını görmek ne güzel olurdu. Üreten kadınların desteklenmesi kim bilir neleri değiştirirdi. Kadınlarımız her zaman üretkendi ama ürettiklerini nasıl pazara sürerler, daha geniş kitlelere, nasıl ulaşırlar eksiklikler var.

Sakın yanlış anlaşılmasın ufak jestlerin kırsalda yaşayan üretken kadınlarımızda nasıl büyük tebessümler bıraktığını hep görüyoruz. Fakat yeterli değil. Daha çok bilgiye, eğitime, pratik uygulamaya ihtiyacımız var. Kadınlarımızın ürettiklerinin tüketiciyle buluştuğu, markalaştığı daha çok platforma ihtiyacı var. Zannediyorum en güzel hediye kadının başardığını görmesidir. Kadın başarırsa, anneler babalar gurur duyar, eş hayran kalır, çocuklar mutlu olur, kadında güçlü kalır. Güçlü kadın da birçok başarıyı peşinde sürükler.

Yaklaşık 3 yıldır Düzce’deyim. Daha önce kurumsal hayatta şimdilerde kadın girişimci, çiçeği burnunda bir anne adayı olarak hayatıma devam ediyorum. Nasıl olsun isterdiniz deseler, kurumsal hayatta erkek egemenliğinin değil de çalışkan bireylerin daha çok ön plana çıktığı, bir üretici olarak da büyük özenle ürettiğimiz her bir ürünün daha çok tüketiciyle buluştuğu bir ortamda olmak isterdim. Fikirlerin her anlamda özgürce söylenebildiği, ikili ilişkilerden ziyade sistemin işleyişine, gelişmesine katkıda bulunan bir ortam olsun isterdim. Özellikle kırsalda bir şeyler yapmaya çalışan kadınlarımızın iş gücüne ciddi anlamda katkı sağlamak isterdim. Aslına bakarsanız kadını erkeği yok. Temeline sevgi, saygı ve iyi niyet yerleştirdiğimiz bir çalışmada, birlikte fikirler üretir, çalışır uygulamaya koyarsak başaramayacağımız şey yok.

Erkeği yada kadını yüceltmek değil de emeklerin gerçekten değer gördüğü herkesin iş gücünün karşılık bulduğu nice 8 Mart’lara.